In oktober vindt de Grisha read-a-long van Blossom Books plaats. Van 19 t/m 25 oktober was het de beurt aan Val en verlossing, het derde deel in de trilogie van Leigh Bardugo. Vandaag lezen jullie mijn review!
Titel: Val en verlossing
Schrijver: Leigh Bardugo
Originele titel: Ruin and rising
Jaar van eerste uitgave: 2014
Gelezen versie: Nederlands
Gelezen uitgave van: Blossom Books
Aantal pagina's: 387
Ravka is gevallen en de Duisterling regeert vanaf zijn schaduwtroon. De laatste hoop van het land is gevestigd op een krachteloze Lichtheerser, een uit de gratie gevallen spoorzoeker en de overblijfselen van een ooit zo sterk magisch leger.
Diep in een eeuwenoud netwerk van tunnels en grotten kan een verzwakte Alina niet anders dan de hulp van de zonderlinge Apparat accepteren, terwijl zijn volgelingen haar aanbidden als een heilige. Maar Alina wil geen heilige zijn: ze wil samen met Mal op jacht naar de vuurvogel en zoeken naar een zekere prins, van wie ze niet weet of hij nog in leven is.
Alina zal nieuwe bondgenootschappen moeten sluiten en oude rivaliteiten opzij moeten zetten tijdens de zoektocht naar de laatste versterker. Maar terwijl Alina de geheimen van de Duisterling begint te ontrafelen, ontdekt ze iets wat hun mysterieuze band voor altijd verandert. Het doden van de vuurvogel lijkt het enige dat Ravka kan redden van totale vernietiging, maar kan Alina de consequenties aan?
Het lezen van Val en verlossing was een ware rollercoaster; ik heb echt allerlei emoties gevoeld. Ook in dit deel worden nieuwe personages geïntroduceerd, maar ik blijf toch bij mijn oude favorieten: Mal, Dzjenya, Nikolai, Tamar en Tolya. Ook een aantal andere personages kan ik erg waarderen! Alina vind ik nog steeds niet zo leuk en ik begrijp haar ook niet goed. Zij zorgde er opnieuw voor dat ik tot over de helft van het boek niet heel erg veel zin had in het lezen, hoewel het verhaal op zich erg goed is.
Het boek zit vol actie, plotwendingen en onverwachte momenten waardoor het geen enkel moment saai wordt. Het loopt lang niet voor iedereen goed af en dat kan ik wel waarderen - hoe erg dat ook klinkt. Bij de rest van het verhaal zou een compleet zoetsappig einde ongepast zijn.
De schrijfstijl van Bardugo is erg mooi en ze wist me te verrassen met elementen die het verhaal ineens een compleet andere kant op stuurden. Hoewel ik me regelmatig aan Alina ergerde, vind ik de trilogie het lezen dus zeker waard!
Rating: 4,25/5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten