Originele titel: If I stay
Jaar van eerste uitgave: 2009
Gelezen versie: Nederlands
Gelezen uitgave van: Moon
Aantal pagina's: 220
Het leven van de 17-jarige Mia draait om muziek: ze wil graag naar het conservatorium en haar vriend Adam speelt in een populaire rockband. De toekomst ziet er rooskleurig uit. Maar wanneer Mia met haar ouders en broertje een dagje uitgaat, gebeurt er iets waardoor haar leven in één klap verandert...
Originele titel: Where she went
Jaar van eerste uitgave: 2011
Gelezen versie: Nederlands
Gelezen uitgave van: Moon
Aantal pagina's: 250
In Wacht op mij is het drie jaar na Mia's ongeluk. Adam en Mia hebben elkaar uit het oog verloren en leiden ieder hun eigen leven. Adam en zijn band zijn inmiddels doorgebroken. Aan de vooravond van hun wereldtournee is Adam in New York, eenzaam en ongelukkig. Sommige mensen denken dat roem alles oplost, maar Adam kan zijn succes niet aan. Om door te kunnen gaan met zijn leven, zal hij eerst zijn verleden moeten accepteren. Zal de onverwachte ontmoeting met Mia in New York hierbij helpen?
Mia zit met haar ouders en achtjarige broertje Teddy in de auto als ze een ongeluk krijgen. Ze wordt met spoed naar een ziekenhuis gebracht waar later ook haar opa en oma, ooms, tantes, neven, nichten, beste vriendin Kim en vriend Adam heen komen. Mia ligt op de intensive care en vecht voor haar leven. Ze weet precies wat er om haar heen gebeurt; ze hoort en ziet alles.
Wat een mooi, ontroerend verhaal! Ik heb nog nooit iets soortgelijks gelezen; het concept is echt uniek (in ieder geval voor mij). De pijn die Mia voelt in Als ik blijf als ze beseft wat er is gebeurd en wat de gevolgen daarvan zijn, voelde ik door de pagina's heen stralen. De strijd die ze voert met zichzelf - geef ik op of ga ik door? - is hartverscheurend weergegeven. Zelfs ik wilde tegen haar zeggen: 'Ga maar, het is goed zo'.
Als ik blijf telt slechts 220 pagina's, maar de personages zijn ontzettend goed uitgewerkt. Ik had erg te doen met opa, Adam en natuurlijk met Mia. De woorden van Kim zijn heel mooi, net als die van opa. Ook in dit boek zit - net als in Haar dag - een romantische verpleegster (in Haar dag is het een dokter), maar in Als ik blijf past het meer. Het komt minder musicalachtig over en meer alsof zuster Ramirez zich ergert aan de strenge regels van de intensive care en de chagrijnige verpleegster.
Helaas is Wacht op mij een beetje een teleurstelling na Als ik blijf. Ik had ook verkeerde verwachtingen; na de laatste zin in Als ik blijf wilde ik weten hoe het direct daarna verder zou gaan met Mia, maar er zit een gat van drie jaar tussen en het verhaal wordt ineens verteld vanuit Adam. Het eerste 2/3e deel vroeg ik me af waar dit boek toe moest leiden.
Adam en Mia zijn beide gegroeid en veranderd door het ongeluk en de nasleep daarvan. Ze zijn zelfs zo erg veranderd, dat ze pas na 2/3e weer herkenbaar werden. Daarvóór had dit vervolg net zo goed een standalone kunnen zijn met splinternieuwe personages. Het laatste gedeelte van het boek maakt wel heel veel goed.
Bij Four van Veronica Roth en Zijn jaar van Gayle Forman vond ik het verfrissend om het verhaal vanuit het mannelijk perspectief te bekijken, maar bij dit duo voelt het wat onnodig. Aan het eind van Wacht op mij snapte ik wel dat Forman het zo had gedaan, maar doordat ik Haar dag en Zijn jaar al had gelezen, voelt het een beetje als een trucje van haar en dat vind ik jammer.
Het verhaal in Als ik blijf vind ik mooier dan Wacht op mij, maar qua stijl zijn beide boeken prachtig. De schrijfkunsten van Gayle Forman komen veel meer naar voren in deze boeken dan in Haar dag en Zijn jaar. Dit duo leest gemakkelijk weg en de regelafstand en lettergrootte dragen hier ook aan bij. Als ik blijf las ik in één keer uit, waarna ik meteen naar de winkel vloog om Wacht op mij te halen!
Rating: 4/5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten