Titel: De prinsesOriginele titel: The heir
Jaar van eerste uitgave: 2015
Gelezen versie: Nederlands
Gelezen uitgave van: Best of YA
Aantal pagina's: 284
De achttienjarige prinses Eadlyn is druk bezig zich voor te bereiden op haar toekomst als koningin. In Illea is het onrustig. Hoewel koning Maxon en koningin America het kastenstelsel hebben afgeschaft, heerst er toch ontevredenheid in het land. Eadlyn ziet dat haar vader zich zorgen maakt, maar wat kan ze doen?
Haar ouders zijn van mening dat het volk afleiding nodig heeft, en een nieuwe Selectie kan daarvoor zorgen. Eadlyn daarentegen heeft helemaal geen zin in 35 jongens die zich met haar leven komen bemoeien. Dat haar ouders op een sprookjesachtige manier bij elkaar zijn gekomen, betekent niet dat voor haar hetzelfde geldt. Maar als de strijd om haar hart losbarst, zou ze er wel eens achter kunnen komen dat haar eigen geluk niet zo ver weg is als ze dacht.
Voordat ik begon in dit boek, wist ik niet zo goed of ik het wel wilde lezen. In principe vormt de oorspronkelijke De selectie trilogie een afgerond geheel voor mij en ik had van verschillende kanten gehoord dat dit een onnodige uitbreiding is. Toch was mijn nieuwsgierigheid gewekt en besloot ik een gokje te wagen.
En wat ben ik blij dat ik dit vierde deel een kans heb gegeven! Hoewel het vreemd is om de personages van de vorige drie delen ineens in een andere - en volwassen - rol te zien, zorgt dat er wel meteen voor dat ik het gevoel heb dat ik iedereen al ken. Dat is natuurlijk niet het geval, aangezien degenen die de grootste rollen vervullen in dit boek echt nieuw zijn.
Eadlyn, Ahren, Kile, Henri, Erik en Neena zijn denk ik mijn favoriete personages. Omdat je in dit boek het perspectief volgt van de prinses in plaats van het perspectief van een van de Geselecteerden is het minder voor de hand liggend wie uiteindelijk zal winnen - als Eadlyn überhaupt iemand zal laten winnen. Door het veranderde perspectief is dit boek ook echt anders dan de vorige drie delen in de serie, waardoor het gelukkig totaal niet 'meer van hetzelfde' is.
Hoewel Eadlyn een eigenaardig karakter heeft, vind ik haar erg leuk. Haar afstandelijkheid vind ik niet irritant en het is van meet af aan duidelijk dat het vooral een beschermende muur is. Ze ontwikkelt zich heel erg in De prinses en dat zorgt ervoor dat ik met haar meeleef. Je ziet dat ze wil veranderen, maar tegelijkertijd bang is voor de consequenties.
Wat mij betreft is de laatste selectiekandidaat die bekend wordt gemaakt al vanaf het begin erg obvious, maar terwijl ik meteen dacht dat het daarom ook logisch was dat diegene zou winnen, is dat inmiddels niet meer per se zo voor de hand liggend. Toch hoop ik het wel! Ook andere punten zijn voorspelbaar, maar ik zie wel duidelijk vooruitgang in Cass' schrijfkunsten.
Ik ben heel benieuwd naar het volgende boek, maar daar zal ik nog even op moeten wachten helaas. Mocht je terughoudend zijn over of je dit boek wel of niet wilt lezen, geef het dan alsjeblieft een kans. Het heeft mij echt verrast!
Rating: 4/5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten