Als Cupido mis schiet

Hartjes, bloemen, ballonnen, kaartjes, lieve woorden en zoenende mensen; het is je vast niet ontgaan dat het gisteren Valentijnsdag was. Het is een happening die ieder jaar grootser wordt aangepakt naar mijn idee en die vooral veel voordeel oplevert voor de winkeliers. Want volgens mij zijn de meeste mensen het er toch wel over eens dat het hele Valentijnsgebeuren vooral commerciële doelen dient.

Zo ook ik. Ik vind het een gezellig idee hoor, al die mensen die elkaar vooral op 14 februari de liefde verklaren of opnieuw laten zien hoeveel ze van elkaar houden. Maar het feit dat alle winkels al weken van tevoren vol hangen met schreeuwerige posters, banners, bordjes - en wat al niet meer - met '14 februari Valentijnsdag' erop zegt mij genoeg. Om nog niet te spreken over de vele reclames op tv. Nee, dit komt niet voort uit opstandigheid vanwege het feit dat ik vrijgezel ben. Ik heb het altijd al gevonden en vind het ook vooral geen belangrijke dag.

En toch hè, toch doet het ook een beetje zeer. Ondanks dat ik het echt een dag voor de winkeliers vind, stak het me gisteren toch om in de winkels 'Fijne Valentijnsdag!' te zien hangen en mannen met bosjes bloemen te zien lopen. En dan al die snoeperige kaartjes - vooral veel met roze en rood - die op veel plekken buiten in rekken hingen.

Gisteren was ik de hele dag druk, maar niet met dates of iets in die richting. Overdag werkte ik bij mijn broer en 's avonds was ik op visite bij mijn andere broer en zijn vrouw om vervolgens bij mijn vader en stiefmoeder te blijven slapen. Ik had dus helemaal niet zo veel tijd om stil te staan bij Valentijnsdag.

Toen ik vanavond vanaf het station naar huis fietste, merkte ik dat ik toch wat stille, stiekeme hoop had. 'Zou er misschien toch een kaartje zijn bezorgd?' De commercie maakte dus toch wat bij me los. En zo kwam het dat ik - ondanks dat ik Valentijnsdag totaal niet belangrijk vind - best teleurgesteld was toen ik mijn brievenbus open deed en deze helemaal, compleet, totaal leeg was. Ja inderdaad, zelfs de Belastingdienst, de bank en de Postcodeloterij (die mij steeds ongewenst post blijft sturen) hadden niet aan mij gedacht.

Valentijnsdag is dus heel leuk bedacht met al die liefde, romantiek en gezelligheid enzo. Maar voor singles wordt het alleen maar even extra benadrukt dat zij (wij) alleen zijn. Zo van 'Ha loser, niemand is geïnteresseerd in jou! Jij zit vanavond lekker alleen op de bank!' Vooral voor eventuele eenzame vrijgezellen - waar ik overigens niet bij hoor - is dit pijnlijk. Daar hebben die marketinglui vast niet over nagedacht toen ze bedachten op ieder vrij plekje 'Fijne Valentijnsdag!' te hangen.

Ik houd stiekeme (valse?) hoop voor volgend jaar, al is het ook post van die lui van de Postcodeloterij. Tja, uiteindelijk ben ik door al die hartjes dus toch beïnvloed. Verdorie...

x