Slechts enkele uren na die post overleed de vader van mijn schoonzusje. De volgende ochtend werden we met het nieuws wakker dat hij - nog jong en volop in het leven - zeer plotseling was overleden. De man die mijn schoonzusje nog geen 8 weken eerder weggaf tijdens haar huwelijk met mijn broer; de man met wie zij zo'n originele openingsdans deed. Die man is er ineens niet meer. Nog meer dan door het boek van Laura werd ik met beide benen op de grond gezet.
Mijn schoonzusje is pas 21 en moet nu al haar vader missen. Haar vader was jonger dan mijn eigen vader. Hoewel ze zich 's avonds nog druk maakte om haar stage, had ze twee uur later niets liever gewild dan zich druk te kunnen maken over iets wat nu zo onbelangrijk leek.
Vanwege dit alles stond vorige week ook voor ons gezin op z'n kop. Hoewel wij relatief buitenstaanders zijn, hebben wij hem allemaal gezien tijdens die geweldige openingsdans en het ontroerende moment waarop hij met mijn schoonzusje de kerk inliep. Op dat moment pinkten velen een traantje weg. Achteraf is dat moment nog veel mooier. Want het is nog wat vroeg om het te zeggen, maar gelukkig was hij erbij. Gelukkig heeft hij zijn jongste dochter zien trouwen. Helaas heeft hij er niet lang van kunnen genieten dat al zijn kinderen zijn uitgevlogen.
Vanwege de impact van dit alles heb ik besloten geen ups & downs van vorige week te plaatsen, omdat alles werd overschaduwd.
Ik had het niet op deze manier gewild, maar het boek van Laura en het overlijden van de schoonvader van mijn broer hebben er samen voor gezorgd dat ik nog meer met mijn neus op de feiten ben gedrukt en beter weet dan ooit dat het zomaar ineens voorbij kan zijn. Dus haal eruit wat erin zit en geniet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten